ترمیم و مقاوم سازی اتصالات بتنی

بتن از مصالح کاربردی ساختمانی می‌باشد که به قیمت ارزان در بازار ارائه می‌شود، دارای دوام و استحکام مناسبی بوده و هنگام اجرا کارایی و روانی مناسبی دارد. اغلب اعضاء و اشکال بتنی در محل و در موقعیت نهایی خود اجرا و ساخته می‌شوند. بتن و سازه‌های بتنی در طول فرآیند بهره‌برداری و ساخت دچار آسیب و تخریب می‌شوند که تعمیر و مرمت بتن را ایجاب می‌کند.
پوسیدگی بتن یکی از آسیب‌هایی است که در اتصالات بتنی مشاهده می‌گردد. در صورتی که مقدار پوسیدگی زیاد باشد منجر به آسیب دیدگی بتن می‌گردد که از عوامل آن میتوان به عدم ویبره صحیح، پایین بودن کیفیت اختلاط بتن، عدم درز بندی مناسب قالب که باعث فرار شیره‌ی بتن و تفکیک دانه بندی آن می‌شود اشاره کرد. انتخاب راهکار مناسب جهت ترمیم اتصالات بتنی آسیب دیده و با توجه به مواردی همچون سازگاری حرارتی با بتن اصلی، دوام مورد نیاز، شرایط بهره برداری، طبیعت شیمیایی و الکتریکی محیط، خواص انقباضی، ضریب ارتجاعی مصالح و شرایط اجرای راهکار مورد نظر، صورت می‌گیرد. از این رو در این بخش مراحل ترمیم و مقاوم سازی ترمیم اتصالات بتنی آسیب دیده و با استفاده از سیستم ترمیم بتن ™FixCrete و سیستم مقاوم سازی ™FibraOne شرح داده می‌شود.
بدون شک مقاوم سازی اتصالات از مراحل پیچیده روش های مقاوم سازی می باشد، چرا که محل تلاقی تعدادی از عناصر سازه ای است و در زلزله دارای تنش بالا می باشد. از این رو بهتر است بجای تقویت اتصال در برابر بارهای جانبی از راهکارهای تقویت سیستم باربر جانبی ساختمان مانند اضافه نمودن بادبند، دیوار برشی و … استفاده نمود. این راهکارها منجر به کاهش لنگرهای موجود در اتصال میگردد. این موضوع بخصوص در ساختمانهای بتن مسلح قابل توصیه می‌باشد.
در ادامه به آسیب‌های عمده‌‌ای که به ناحیه اتصالات اعضای بتنی وارد می‌شود اشاره خواهیم کرد.
1- گسیختگی برشی
2- کمانش میلگرد طولی ستون
3- کمانش میلگرد طولی تیر
4- وجود درز سرد (اجرایی) در محل اتصال
5- برون محوری اتصال تیر و ستون
6- کمبود میلگردهای مثبت و منفی

گسیختگی برشی:
عدم وجود تنگ‌های کافی و مناسب تیر یا ستون در ناحیه بر اتصال، منجر به گسیختگی برشی اتصال می‌گردد.
کمانش میلگردهای طولی ستون در ناحیه اتصال
عدم استفاده از تنگ‌های مناسب و کافی در اتصال، منجر به کمانش میلگردهای طولی ستون در ناحیه اتصال می‌گردد.
کمانش میلگردهای طولی تیر در ناحیه اتصال
در اتصالی میانی که میلگردهای طولی تیر با میلگردهای طولی ستون و یا تنگهای مناسب دورگیری نشده باشند، میلگردهای طولی تیر نیز کمانش خواهند نمود. در اتصالات همواره باید میلگردهای طولی تیر به صورت صاف و مستقیم اجرا شوند، زیرا میلگردهای طولی خمیده، توانایی تحمل نیروهای فشاری را ندارند.
وجود درز سرد در محل اتصال
وجود درز انقطاع (به دلیل نحوه اجرا) در نزدیکی محل اتصال، منجر به خرابی اتصال و به تبع خرابی سازه می‌گردد. در تراز فوقانی ساختمان که احتمال وجود درز انقطاع در آن بسیار زیاد است، باید طول مهاری میلگردهای طولی و خمهای انتهایی آن به شکل صحیح رعایت شده باشد.
برون محوری امتداد تیر نسبت به امتداد ستون
برون محوری امتداد تیر نسبت به امتداد ستون، منجر به ایجاد شکست در محل اتصال تیر به ستون و به تبع خرابی اتصال دراثر زلزله می‌گردد.
کمبود میلگردهای مثبت و منفی
کمبود میلگردهای مثبت و منفی کمبود میلگردهای طولی در اتصالات، منجر به خرابی کامل اتصال در اثر بارهای لرزه ای و در نتیجه تخریب کامل سـازه می‌شود. حتی کمبود میلگردهای طولی منفی می‌تواند منجر به آسیب اتصال تحت بارهای ثقلی گردد. با توجه به موارد عنوان شده به جرأت می‌توان ادعا نمود که بدترین آسیب اتصالات بتنی در اثر کمبود میلگردهای طولی می‌باشد.